Ławeczki

-Zamknij się.
Warknął do niej i nawet nie chciało mu się na nią patrzeć.

Roześmiała się. - Naprawde jesteś zabawny gdy się złościsz. - wyszczerzyła się ironicznie.

Spojrzał na nią karcącym wzrokiem i popatrzy na zegarek.

- przepraszam już nie bede. - rzuciła śmiejąc się. Usiadła naprzeciw niego. - Nie boję sie Ciiebie. I nie bede sie bac. nie licz na to. - pusciła mu oczko.

Włączył wredny wzrok.
-Smarkam na przeprosiny.
Spojrzał w dal.

- Jestes taki naiwny i uwierzyłeś, ze były szczere.? Nie mam za co przepraszać. - warknęłą mierząc go

Przechadzając się parkową alejką, dostrzegłam jakąś nieznaną mi dziewczynę oraz Blade'a. Zwolniłam nieco krok nieodwracajac wzroku, a na twarzy pojawił się delikatny, ciekawski uśmiech.

Zobaczyła jakąs dziewczynę. - Kate. - rzuciłą obojętnie.

Spojrzałam na dziewczynę, która chyba mówiła do mnie... I tak rozejrzałam się na boki upewniajac się czy w rzeczywistosci tak jest, po czym uniosłam brew odpowidając
- " Kate", że co? - zapytałam

Spojrzała dziwnie na dziewczyne z jej domu. ( Seane jakim cudem.? o.O ) - Kate Sunders. - powiedziała dobitnie.

Spojrzał na Kate z politowaniem. Wiedział doskonale, że chciała go przeprosić, ale nie dawał o tym znać.

Westchnęła gdy zobaczyła wzrok chłopaka i położyła się na ziemi. Poprawiła bandaż na głowie.

- Kate Sunders? - powtórzyłam za dziewczyną, kiwiąc głowa udając , że wiem o co chodzi.
- Ale co " Kate Sunders"? - zapytałam marszcząc brwii, patrząc na nią jak na zbiegłą pensjonariuszkę zakładu psychiatrycznego.

Przewróciła oczami. - Jak można być tak opóźnionym. - pomyślała. - Tak się nazywam. Kate Sunders. - powiedziała.

Stanął na równe nogi i zaczął spacerować, pstrykając palcami, co mogło być denerwujące.

- A czy ja Cię pytałam o imię i nazwisko? - zapytałam nieco opryskliwie, przewracajac oczami.
- Dla mnie jesteś człowiek płci żeńskiej, jak zobacze inną tutejszą dziewczynę, to zastanowię sie czy będe urzywać imion czy wprowadzę po prostu numerację jak u bydła...
Co to za śmieszne zwyczaje, odzywac się neipytanem... tutejsi ludzie byli dziwni...

Parsknął głupim niepochamowanym śmiechem słysząc słowa Selene.
-Numeracje jak u bydła.
Znów się zaśmiał.

Parsknęła śmiechem. - Ciekawa fruzyra. - powiedziała. - Muszę spadać. Do jutra. Pa. - powiedziała. sciągnęła nakostniki, schowała je do torby i wybiegła.

Pogładziłam swoje włosy dłonią, zastanawiajac się co w nich nei tak. One przeciez miały wyglądać "odpychająco" !
- Z czego się tak szczezysz? - zapytałam Blade'a, nie widząc w swoich słowach nic śmeisznego. Mówiłam na poważnie...

Spojrzał na Selene, nawet nie zwracając uwagi, że nie ma jego upierdliwej koleżanki.
-Wspaniale to ujęłaś.

- No chyba.. trzeba to tylko teraz wprowadzić w zycie.. numerze jeden.. - to mówiac uniosłam lekko brew, bo zabrzmiało to niedokładnie tak dobitnie, jak miałam na celu.

-Numerze jeden? To nawet nieźle brzmi.
Spojrzał na niebo.

- No niestety... co to za jedna? - zapytałam wskazując ruchem dłoni na kierunek, w który odeszła dziewczyna.

-Wnerwiająca dziewczyna, cholernie wnerwiająca...
Westchnął.

Przyszłam. Usiadłam na oparciu ławki..
- Ver... nie możesz. - powiedziałam stanowczo sama do siebie pukając się w czoło. - Nie możesz, rozumiesz.?
Rozejrzałam się w około sprawdzając, czy na pewno jestem sama po czym ukryłam twarz w dłoniach.